Het duurste perceel uit de vastgoedverzameling van Niels Troost, aan de Loosdrechtse plassen. De foto dateert van voor de aanschaf door Troost. Bron: Facebookpagina makelaar.

Het duurste perceel uit de vastgoedverzameling van Niels Troost, aan de Loosdrechtse plassen. De foto dateert van voor de aanschaf door Troost. Bron: Facebookpagina makelaar.

Villa, Porsche, infinity pool: het is goed verdienen aan het goede doel

2 Connecties

Relaties

Goede doelen

Organisaties

CBF
80 Bijdragen

Veel goede doelen zijn voor een sluitende begroting afhankelijk van salesbureaus, die op straat en aan de deur donateurs werven. Het indirecte liefdadigheidswerk blijkt goede business: de eigenaren van de werfbureaus beschikken over indrukwekkende vermogens en zichtbare rijkdom.

0:00
Dit stuk in 1 minuut
  • Veel grote goede doelen huren salesbureaus in om donateurs te werven. Follow the Money bracht de markt en eigenaren in kaart.
  • Uit analyse van de social media, websites, vacature- en LinkedIn-teksten en uit gesprekken met oud-medewerkers blijkt dat de klanten van de meeste bureaus vooral uit de goededoelensector komen. 
  • De markt wordt gedomineerd door dertigers met een indrukwekkende vastgoedportefeuille: de 9 jongste eigenaren hebben samen 40 woningen in bezit. De 16 eigenaren van wie de jaarverslagen van hun persoonlijke holdings te vinden zijn, verzamelden daarin in totaal zo’n 65,1 miljoen euro aan eigen vermogen. Het stelt ze in staat dure huizen, auto’s, vakanties en hobby’s te betalen.
  • Goede doelen betalen fors voor de werving, vinden zij zelf. Greenpeace heeft een gemiddelde terugverdientijd van 24 maanden, een gemiddelde donateur van Vluchtelingenwerk betaalt 20 maanden het salesbureau.
Lees verder

Hij is pas 34, maar heeft het al gemaakt. Sharif Sayed is multimiljonair, succesvol ondernemer en in bezit van een indrukwekkende vastgoedportefeuille. Op sociale media, waar BN’ers als Estelle Cruijff en Koen Kardashian op zijn posts reageren, zit hij in een helikopter boven de Grand Canyon, in een jeep op Hawaii of op een crossmotor in Dubai. 

In Amsterdam woont Sayed in een van de topstukken van zijn stenenverzameling: een penthouse van 250 vierkante meter aan de gracht, vlakbij de Jordaan. De woning heeft negen kamers en een hoog, deels glazen plafond. Het is op basis van de huidige vierkantemeterprijs zo’n twee miljoen euro waard. En dat past bij de levensstijl die oud-medewerkers hem toedichten: work hard, play hard.

Salesbureaus boorden met het werven van donateurs een goudader aan

Naast panden in Nederland bezit de jonge ondernemer twee vastgoed-bv’s op Ibiza, het Spaanse partyeiland waar hij net als zijn businesspartner Adnan Dzigal (36) graag vakantie viert. Op foto’s is het zakenduo te zien in Hacienda Na Xamena, volgens Cosmopolitan een van de ‘celebrity approved hotels’ van deze aardbol. Beroemde acteurs, supermodellen en tv-sterren laven zich er graag aan de kaviaar (à 175 euro per 50 gram), de spa met vijftien behandelkamers en de in de rotsen gebouwde baden met verwarmd zeewater. Alle kamers hebben een hottub, sommige zelfs een klein zwembad met uitzicht op zee, meldt Booking. In de zomer betaal je daarvoor tussen 613 en 2719 euro per nacht.

Sayed en Dzigal genieten in de infinity pool van het imponerende uitzicht over Ibiza en de Balearische Zee. Ondertussen rijden busjes met in salestechnieken getrainde studenten de Nederlandse woonwijken in. De verkopers gaan van deur tot deur om donateurs te werven voor goede doelen. Deze medewerkers, in interne mails vaak aangeduid als ‘strijders’ of ‘helden’, vullen met elke binnengehaalde donateur de honingpot van Dzigal en Sayed: hun onderneming Direct Result. 

Sayed bezit zeker vijftien woningen, een bedrijfsgebouw en wat garages, en heeft inmiddels 11,6 miljoen euro aan eigen vermogen verzameld in zijn persoonlijke holding. Dzigal zes miljoen. Sayed en Dzigal zijn met hun vermogen, levensstijl en vastgoed geen uitzondering. Net als de eigenaren van veel andere salesbureaus boorde het zakenduo een goudader aan: donateurs werven voor de goededoelenindustrie.

De donateurswerving van Direct Result, op straat en aan de deur, heet fieldmarketing. Het zijn vooral de grotere nationale of internationale goede doelen die hier gebruik van maken. Follow the Money vond er in ieder geval 41.

Van de twintig grootste goede doelen die een CBF-erkenning hebben, maken er (nu of in het verleden) in ieder geval vijftien gebruik van salesbureaus, waaronder Unicef, het Aidsfonds, WWF, het Rode Kruis en Vluchtelingenwerk. ‘Als wij met deze methode stoppen, zouden onze inkomsten op termijn flink omlaag gaan’, zegt een woordvoerder van Vluchtelingenwerk. Volgens haar is het duurder om werving op straat en aan de deur zelf te organiseren. ‘Daar komt veel bij kijken en dit kunnen wij op dit moment niet zelf.’

Volgens een woordvoerder is fieldmarketing voor Artsen zonder Grenzen ‘de belangrijkste manier om nieuwe donateurs te werven’. De christelijke noodhulp- en wederopbouworganisatie ZOA maakt geen gebruik van de salesbureaus omdat ‘mensen die werkelijk betrokken zijn bij onze organisatie – doordat ze er werken, vrijwilliger zijn of sympathisant – de beste ambassadeurs zijn’, mailt een woordvoerder. ‘Externe salesbureaus kunnen afbreuk doen aan onze authenticiteit.’ Natuurmonumenten stopte in 2020 omdat het ‘onderaan de streep te weinig opleverde’, meldt een woordvoerder.

Uit onderzoek onder leden van branchevereniging Goede Doelen Nederland blijkt dat zeker 60 procent van die goede doelen voor meer dan de helft van alle nieuwe donateurs afhankelijk is van wervingsbureaus. 

De bureaus die voor goede doelen werven komen met regelmaat in opspraak. In maart berichtte EenVandaag over forse bedragen die naar salesbureaus gaan, en dus niet naar het goede doel. Hoogleraar filantropie Paul Smeets (Universiteit van Maastricht) zei in het programma dat de verdiensten van commerciële wervingbureaus onder de loep moeten worden genomen. ‘We hebben niet voor niks de Balkenende-norm ingevoerd bij de goede doelen. Je zou ook naar die externe bureaus moeten kijken, want daar komt geld van donateurs terecht.’

Het Belgische onderzoeksprogramma Pano ging undercover bij enkele Nederlandse bureaus, die volgens een van de journalisten in België marktleider zijn. 

De undercoverjournalist werd aangemoedigd de waarheid te verzwijgen, en zelfs te liegen aan de deur. ‘Als mensen echt kankerdom zijn dan moet je gewoon zeggen dat je 100 miljoen mensen hebt gered, terwijl dat eigenlijk niet zo is,’ zegt een van de salescoaches op beeld. Volgens de journalist zetten enkele goede doelen de samenwerking stop na de uitzending.

DDDN en Vereniging Fieldmarketing Nederland zijn brancheverenigingen voor bedrijven die (onder andere) met fieldmarketing donateurs werven voor goede doelen. Onder hun paraplu vallen negen van de grootste bedrijven in de markt: Direct Result, Pepperminds, Fonky, Emolife, Trust Marketing, XS Direct, TriplePro, CEO Marketing en ZSP Netwerk. Het oudste bedrijf is Pepperminds (1999), het jongste is CEO Marketing uit 2017. Sommige bedrijven zijn onder verschillende handelsnamen actief

De negen bedrijven hebben in totaal 169 vestigingen en er werken zo’n achtduizend mensen, blijkt uit informatie op hun websites en LinkedIn. Van fondsenwerven maken ze een Nederlands exportproduct: de bureaus zijn actief in België, Duitsland, Frankrijk en Denemarken.

Oud-medewerker: ‘Ik verdiende honderden euro’s op een dag. Als je bij een “nee” toch doordrukt, verdien je zo het dubbele’

Op basis van de gepubliceerde jaarrekeningen is de omzet van de bedrijven niet vast te stellen. Wel is duidelijk dat de moedermaatschappij van Pepperminds in 2020 een winst boekte van 3,3 miljoen euro en in 2019 en 2016 verliezen draaide. Meerdere eigenaren van andere bureaus melden verliezen te hebben gedraaid in de coronajaren.

Volgens Fonky-eigenaar Jordy Oosterveld werken het goede doel en het werfbureau vaak op basis van ‘no cure, no pay, uurtarieven en een model ertussenin’. De meeste salesbureaus werven ook voor doorsnee commerciële bedrijven, zoals kranten en loterijen. 

Veel eigenaren gingen niet in op de vraag welk deel van de winst en omzet afkomstig zijn van goede doelen. Wel blijkt uit analyse van de social media, websites, vacature- en LinkedInteksten en uit gesprekken met oud-medewerkers dat de klanten van de meeste bureaus vooral uit de goededoelensector komen. 

Fonky lijkt een uitzondering. Volgens eigenaar Jordy Oosterveld zorgen goede doelen voor minder dan 10 procent van de omzet en loopt Fonky nu alleen nog voor de Hartstichting. In het verleden wierf Fonky ook voor Save the Children, de Nierstichting en Artsen zonder Grenzen. 

Bij Direct Result was het ‘echt minimaal wat wij aan commerciële klussen deden’, zegt een oud-medewerker die meerdere jaren op verschillende vestigingen van Direct Result werkte. ‘Het was een bijprojectje van een paar vestigingen.’ Dat beeld komt ook naar voren uit verschillende interne mails waar Follow the Money de hand op wist te leggen. Hierin worden alleen maar goede doelen als klanten genoemd.

Vijf van de genoemde bedrijven meldden aan de Kamer van Koophandel dat zij niet willen dat hun gegevens worden gebruikt voor verkoop aan de deur, de salesmethode die zij zelf hanteren.  

‘Help kinderen naar hun eerste verjaardag’

Veel salesbedrijven werken met studenten die met busjes of auto’s naar een woonwijk, supermarkt of evenement worden gebracht. Bedrijven als ZSP Netwerk, CEO Marketing en Direct Result werken met zelfstandigen. ‘Ik verdiende zo honderden euro’s op een dag. Mensen die, anders dan ik, bij een “nee” van een donateur toch doordrukten, verdienden makkelijk het dubbele,’ zegt een oud-zzp’er van Direct Result. ‘Dat zou eigenlijk nooit zo makkelijk moeten zijn over de rug van donateurs en goede doelen.’

In mei stonden ‘de beste ZSP’ers’ op de Negenmaandenbeurs in de Amsterdamse RAI, volgens een Facebookbericht van ZSP zelf. Gewapend met pennen, I love mama-broches en beschuit met muisjes wierven ze in een decor van babybuiken en kinderwagens donateurs voor ontwikkelingsorganisatie Cordaid. Het motto van de actie: ‘help kinderen naar hun eerste verjaardag’. Deze zelfstandigen verdienen tussen de 60 en 100 euro per uur, zo staat op de bedrijfsomschrijving op Instagram van ZSP-netwerk.

Mieke Langheld-Tervoort (20,3 miljoen aan eigen vermogen) heeft een meerderheidsbelang in ZSP-netwerk, dat in 2016 werd opgericht. ZSP-Netwerk valt onder HotNetworkz, dat vooral werft voor organisaties als kranten en loterijen. Langheld-Tervoort woont in een ‘karakteristieke stadsvilla’ in Haarlem, zoals een verkoopmakelaar de woning omschreef. 

De negen jongste eigenaren van de salesbureaus hebben in totaal 40 woningen in bezit

Daarnaast bezit ze nog twee andere panden in de schilderstad. Langheld-Tervoort ging, net als Dzigal en Sayed van Direct Result, niet in op de uitnodiging voor een interview of de vragen die Follow the Money per mail stelde. Wel nam ze een advocaat in de arm, die liet weten dat Langheld-Tervoort geen vragen beantwoordt over ‘vertrouwelijke bedrijfsinformatie’. 

In de lijst van de negentien belangrijkste eigenaren zijn Langheld-Tervoort en Louise Verhagen van CEO Marketing de enige vrouwen. Met haar 44 jaar heeft Langheld-Tervoort ongeveer de leeftijd van een gemiddelde Nederlandse werkende, maar onder de eigenaren is ze een ‘oudje’: alleen Hans Schlüter en Bert Cocu (62 en 61) van Emolife zijn ouder. 

De markt wordt gedomineerd door vermogende dertigers met een indrukwekkende vastgoedportefeuille. De negen jongste eigenaren van de salesbureaus hebben in totaal 40 woningen in hun bezit. Dat is nog zonder de acht woningen die voor Dzigal in het centrum van Amsterdam gerealiseerd worden.  

Pracht, praal en Porsche

Niet alleen Direct Result-eigenaar Sayed zit goed in de stenen. Eigenaar van Emolife Jaap Smelik (41) woont in een vrijstaand huis in de gemeente Bloemendaal, aan de rand van natuurgebied Kennemerland en op een kwartier fietsen van zee. In de tuin ligt een zwembad met een lengte van zo’n tien meter, blijkt uit satellietbeelden. Koopsom in 2017: 2,3 miljoen euro. 

Direct Results’ Adnan Dzigal kocht een zelfbouwkavel aan het water aan de rand van Amsterdam. Hij kreeg daarvoor een hypotheek van de Rabobank van 2,5 miljoen euro. Dorus van Zutphen (44) van Pepperminds verkocht afgelopen maart zijn woning in Heemstede voor 4,1 miljoen euro. Het is een vrijstaande villa met een tuin aan het water, op een paar kilometer varen van het centrum van Haarlem. 

De 32-jarige Niels Troost (3,1 miljoen aan eigen vermogen in 2020) bezit zeven woningen, waarvan het onderkomen aan de Loosdrechtse Plassen met drie miljoen euro de duurste is. De villa telt zeven kamers, drie slaapkamers en drie badkamers. De voor- en achtertuin zijn zo’n 150 meter diep, blijkt uit satellietbeelden. De tuin is bijna voor de helft omringd met water. 

Troost, die met zijn bedrijf onder meer werft voor Milieudefensie, vertelt in een podcast over zijn nieuwe, ontspannende hobby: racen in mooie auto’s

Troost wilde niet in gesprek met Follow the Money en nam in aanloop naar deze publicatie een advocaat in de arm. Eerder schoof hij wel aan bij The Inner Journey Guide, een podcast over ‘ondernemen voorbij het ego, vanuit het hart en purposegedreven’. Daarin vertelt Troost dat zijn bedrijf Trust Marketing ‘voornamelijk voor goede doelen’ aan deur- en straatwerving doet. Het gesprek voert verder langs ‘auraringen’ en ‘het levenswiel’, dat sinds de geboorte van zijn zoontje ‘heel mooi in balans is’, aldus Troost. 

De ondernemer, die onder andere werft voor Fonds Slachtofferhulp, SOS Kinderdorpen en Milieudefensie, ging meer slapen en mediteren, minder werken en veganistisch eten. Sinds 2020 ontspant hij met een nieuwe hobby: autoracen. Daar begon hij mee toen hij in Zandvoort ‘voor de lol in een paar mooie auto’s ging rijden’. Hij racete in de BMW M3 Cup en doet nu mee aan de Porsche GT3 Cup Challenge Benelux. Daarvoor rijdt hij op de circuits van Spa-Francorchamps, Zandvoort, Zolder en Assen. De Porsche van Troost wordt in een promofilmpje van Trust Marketing ingezet om nieuwe medewerkers aan te trekken. 

Eind jaren tachtig en begin jaren negentig gaat het de familie Dzigal goed. Het gezin woont in Fojnica, dat prachtig ligt ingeklemd tussen de Bosnische bergen, bekend om het stijlvolle franciscanenklooster dat daar tegenop is gebouwd. Tot de Bosnische Burgeroorlog uitbreekt. In en rondom Fojnica wordt heftig gevochten en er vinden etnische zuiveringen plaats. 

Moeder, twee zussen en Adnan Dzigal, die aan het einde van zijn kleutertijd is, vluchten in 1992 naar Nederland. Vader blijft achter, wordt ‘tot tweemaal toe bijna geliquideerd’ en reist het gezin uiteindelijk achterna, zo vertelt Dzigals oudste zus in de Mooi Son en Breugelkrant. In Nederland kunnen haar ouders nooit hun dromen waarmaken. Dat moeten de kinderen doen. ‘Ik zou een arts worden, mijn zus rechter en mijn broer zou een groot bouwbedrijf hebben en erg veel geld verdienen.’

Haar broer, Direct Result-eigenaar Adnan Dzigal, maakte die dromen in ieder geval deels waar. Hij verzamelde zes miljoen aan eigen vermogen in zijn holding Fojnica Investments. Naast zijn persoonlijke onroerendgoed-bv’s heeft hij met compagnon Sayed Direct Result Real Estate BV, dat in de Jordaan een pand heeft dat ze in 2017 voor 2,1 miljoen euro kochten. Daarnaast heeft Dzigal, behalve een zelfbouwkavel met hypotheek van 2,5 miljoen, nog één woning in Amsterdam, blijkt uit gegevens uit het kadaster. 

 ‘De verkopers zijn vaak zelf ook met geld bezig, en zien de baas als voorbeeld’

De voormalige vluchteling Dzigal rekent Vluchtelingenwerk Nederland, Stichting Vluchteling, Save the Children en SOS Kinderdorpen tot zijn klanten bij Direct Result. Het bedrijf startte in 2009 en draaide in de eerste jaren al goed, vertelt een oud-werver. ‘De eigenaren leidden toen al een luxeleven. Sharif woonde aan het Vondelpark in een groot huis van twee verdiepingen, met zo’n tv die uit de grond naar boven kwam. Op zijn dakterras stond een jacuzzi.’ Het oppervlak van het dakterras is 39 vierkante meter en dat van de woning 120. Het pand is nog steeds in bezit van Sayed en werd recent voor 4500 euro per maand te huur aangeboden op Funda. 

‘Vriendelijke salesboefjes’

Dzigal en Sayed worden door oud-medewerkers zonder uitzondering omschreven als aardig, ambitieus, vrolijk. Ook zouden het ‘salesboefjes’ zijn. Vanwege hun rijkdom genieten ze aanzien binnen het bedrijf. ‘Als Sharif zo’n duur huis koopt, dan gaat dat binnen Direct Result snel rond, omdat veel verkopers zelf een commerciële instelling hebben of een achtergrond als economiestudent. Zij zijn zelf vaak ook met geld bezig. Sharif is als baas echt hun voorbeeld.’ 

Bert Cocu introduceerde straatwerving voor goede doelen in Nederland, toen hij in 1996 door Greenpeace werd gevraagd dit op poten te zetten. De eigenaar van Emolife meldt dat Sayed en Dzigal ooit als werver begonnen zijn bij zijn bedrijf. ‘Daarna zijn ze Direct Result begonnen. Heel veel eigenaren komen bij ons vandaan. Die denken: dat kunnen wij ook,’ vertelt hij. 

De geschiedenis herhaalt zich bij de nieuwe generatie wervers, vertellen meerdere oud-medewerkers. Zo zijn twee van de eigenaren van CEO Marketing afkomstig van Direct Result, en worden voormalig werknemers franchisenemers van het bedrijf van Dzigal en Sayed. Ook Trust Marketing en XS Direct werken via zo’n franchiseformule. 

Dzigal en compagnon Sayed zijn goed voor hun personeel, zo blijkt uit gesprekken die Follow the Money had met oud-medewerkers, die om uiteenlopende redenen anoniem willen blijven. Op stapavonden met medewerkers namen ze een deel van de rekening op zich. De medewerkers zagen Dzigal geregeld met dure auto’s naar de vestigingen komen. Daar maakte hij dan testritjes mee met medewerkers. 

Iemand die zowel voor Direct Result als voor Trust Marketing werkte en de eigenaren kent, stelt dat Dzigal en Sayed ‘meer over the top waren’ dan Troost van Trust. ‘Natuurlijk merk je het wanneer iemand een duurdere lifestyle heeft, en als hobby racet met semi-professionele wagens,’ zegt ze, doelend op Troost. ‘Toch merkte je dat niet aan hem: hij maakte met iedereen een praatje en was geïnteresseerd. Hij vindt het werk belangrijk én ziet dat er geld gemaakt kan worden.’ 

Direct Results’ Amsterdamse hoofdkantoor wordt ook vaak genoemd door de oud-medewerkers. Dat is een van de ‘rijtjespaleizen’ in de Gouden Bocht van de Herengracht, een paar eeuwen geleden gebouwd voor regenten, zakenlieden, bankiers en andere rijke Amsterdammers. Het kantoor van Trust Marketing lag tot voor kort aan dezelfde gracht, een kilometer verderop. Trust laat desgevraagd weten nog steeds in Amsterdam een vestiging te hebben, maar weigert te melden waar. Ook Pepperminds heeft een vestiging (net) binnen de grachtengordel, met uitzicht over de Amstel en de Hermitage.

‘Zorgen over de hoge kosten’

Follow the Money deed eerder onderzoek naar het CBF. Deze toezichthouder op goede doelen wordt voor 75 procent gefinancierd door goede doelen, terwijl op verschillende belangrijke posities mensen zitten die werken of werkten voor brancheorganisatie Goede Doelen Nederland. CBF-directeur Harmienke Kloeze gaf in gesprek met Follow the Money eerder aan dat zij het jammer zou vinden als op basis van mediaberichten het beeld ontstaat dat geld van goede doelen gaat naar ‘miljonairs in de gouden bocht’. ‘Want dat is niet zo,’ zei zij.

De zestien eigenaren van wie de jaarverslagen van hun persoonlijke holdings te vinden zijn, verzamelden daarin in totaal zo’n 65,1 miljoen euro aan eigen vermogen. ‘Dit soort bedragen versterken mijn zorgen over de hoge kosten,’ zegt Greenpeace-directeur Andy Palmen. Zijn organisatie werkte in de loop der jaren samen met negen bureaus. De kosten namen alleen maar toe, vertelt hij. ‘Als wij vragen waarom het zo duur is, horen we dat dit komt door hoge personeelskosten, inflatie en krapte op de arbeidsmarkt.’ 

‘Wij zien liever dat de prijzen voor deze manier van werven omlaag zouden gaan’

Op dit moment is de gemiddelde terugverdientijd per donateur ‘om en nabij de 24 maanden voor dit kanaal’, vertelt Palmen. Bij Vluchtelingenwerk is dat gemiddeld twintig maanden. Amnesty wil niet spreken over zo’n terugverdientijd, meldt een woordvoerder. ‘Zo rekenen wij niet.’ Wel meldt de woordvoerder dat Amnesty ‘iets minder dan 100 euro per geworven lid’ betaalt. Bij Emolife gaat het om 60 tot 120 euro per donateur, volgens eigenaar Cocu.

Waarom maakt Greenpeace eigenlijk gebruik van werving die de directeur als ‘zeer duur’ ziet? ‘40 procent van onze totale instroom van structurele donateurs komt van deze bureaus. We nemen bovendien geen geld aan van overheden en bedrijven. Het is voor ons dus erg belangrijk.’ Van 2009 tot 2013 organiseerde Greenpeace het werven van donateurs via fieldmarketing zelf. ‘Uiteindelijk bleek dat duurder. Maar misschien moeten we er weer mee beginnen als de prijzen zo hoog blijven.’ 

Ook Vluchtelingenwerk, dat werft via Direct Result, spreekt bij monde van een woordvoerder over ‘grote bedragen’. ‘Wij zien liever dat de prijzen voor deze manier van werven omlaag zouden gaan.’ De hoge prijzen komen volgens de woordvoerder onder andere doordat Direct Result op een krappe arbeidsmarkt wél voldoende personeel heeft, wat ze een sterke onderhandelingspositie geeft.

Een van de bedrijven die geen gebruikmaakt van deur-tot-deurwerving via salesbureaus is Bont voor Dieren. ‘We laten de werving aan eigen medewerkers en vrijwilligers die er écht achter staan en met hart en ziel voor ons kiezen,’ zegt directeur Sandra Schoenmakers. Ze denkt ‘dat de dienstverlening van de bureaus wel goedkoper kan’. ‘Dat is ook de verantwoordelijkheid van de organisatie die zo’n bureau inhuurt. Zolang de markt meegaat, blijven er hoge marges.’ 

Een oud-medewerker van Trust Marketing denkt daar net zo over: ‘Het gaat altijd over de salescultuur en de verdiensten van de bureaus. Maar ik vind dat er ook een grote rol is voor goede doelen zelf. Die weten donders goed wat er gebeurt. Het zou logisch zijn als mensen daar ook wat meer naar kijken.’

Reacties ondernemers

Voor veel van de eigenaren zijn de salesbureaus belangrijke (zo niet hun belangrijkste) bedrijven. Zij hebben echter ook andere verdiensten. 

Emolife-eigenaar Schlüter is vooral bekend als horeca-ondernemer. Zijn compagnon Smelik is ‘mede-aandeelhouder in die horeca-initiatieven’, zegt Bert Cocu, die als mede-eigenaar het woord voert namens het Emolife-trio. De 3,4 miljoen euro aan eigen vermogen in de holding van Smelik bestaat volgens Cocu uit ‘de waarde van deelnemingen en wellicht wat onroerend goed. Jaap onderneemt al twintig jaar en is ook bestuurder en aandeelhouder van een beleggingsfonds in groene energie [Meewind, red.], dat fors is gegroeid. Dat is de belangrijkste reden dat hij een dergelijk huis met hypotheek kan betalen.’

Niels Troost laat via zijn advocaat Royce de Vries weten dat hij ‘eigenaar is van meer dan tien bedrijven’. Troost profileert zich zowel in de genoemde podcast als op LinkedIn als eigenaar van Trust Marketing. Van Zutphen stelt dat ‘zijn’ Pepperminds al 23 jaar werkt voor commerciële klanten en 12 jaar voor goede doelen. Zijn vermogen is opgebouwd door het opzetten van ‘bedrijven in verschillende branches’, zoals horeca en software-ontwikkeling, meldt Van Zutphen. Ook zou hij participeren in bedrijven. Pepperminds werkte in ieder geval voor 12 goede doelen, waaronder Terre des Hommes en Alzheimer Nederland, blijkt uit informatie op de website. Van Zutphen profileert zich op LinkedIn vooral als ceo van Pepperminds.

Dzigal en Sayed van Direct Result wilden niet geïnterviewd worden voor dit artikel, maar mailen Follow the Money wel dat ze ook energieleveranciers, maaltijdbezorgers, omroepen, loterijen, mediabedrijven en telecomaanbieders als opdrachtgever hebben. ‘We hebben naast Direct Result verschillende andere ondernemingen, beleggingen en deelnemingen,’ schrijven de compagnons. ‘Direct Result Marketing Group noteert al tweeënhalf jaar verlies, met als dieptepunt een verlies van circa 3 miljoen in 2021.’ Het duo noemt het ‘onjuist en suggestief’ om een verband te leggen tussen hun werk voor Nederlandse goede doelen en eigen vermogens in persoonlijke holdings waar meerdere bedrijven onder vallen en vindt dit bovendien ‘niet onderbouwd’. De volledige reactie staat hier

De advocaat van Langheld-Tervoort stelt dat het vermogen van zijn cliënt er ‘grotendeels al was voor de oprichting van ZSP Netwerk’ in 2016. HotNetworkz, het andere salesbedrijf van Langheld-Tervoort dat sinds 2000 bestaat, zou volgens cijfers die de advocaat aanleverde voor minder dan 1 procent van de omzet afhankelijk zijn van goede doelen, een beeld dat ook naar voren komt in social media-uitingen van het bedrijf. Wel stelt HotNetworkz in recente vacatureteksten voor goede doelen te werken en werkte Greenpeace in 2010, 2011, 2015, 2016 en 2017 samen met HotNetworkz.

In 2018, 2019 en 2022 werkte Greenpeace met ZSP Netwerk, waar zzp-verkopers volgens de Instagrampagina van het bedrijf tussen de 60 en 100 euro per uur verdienen. ‘Dat is heel veel geld,’ vindt de directeur van Greenpeace. ‘Ik hoor dit voor het eerst en ga het gesprek met ZSP aan.’