Willem Vermeend is in opspraak geraakt als gevolg van het optreden van “cyberexpert” Rian van Rijbroek in Nieuwsuur afgelopen maandag. Van Rijbroek verkondigde tal van onwaarheden in het nieuwsprogramma die vooral door RTL-journalist Daniël Verlaan op Twitter door de gehaktmolen werden gehaald.

Van Rijbroek is een goede bekende van Vermeend: ze treden geregeld samen op als duo dat zichzelf presenteert als technologie- en cyberexperts. Samen schreven ze het boek 'De wereld van cybersecurity en cybercrime', dat eind 2017 bij uitgeverij Einsteinbooks uitkwam. Kort na de uitzending bleek dat boek echter vol met plagiaat te staan. Uitgever Einsteinbooks — een uitgever die wordt bestuurd door Vermeends' dochter Simone — liet het boek vervolgens onmiddellijk uit te schappen halen.

Vermeend en Van Rijbroek betuigden van spijt waar het om het plagiaat ging. Van Rijbroek liet evenwel aan LindaNieuws merken dat ze nog steeds achter haar optreden in Nieuwsuur staat: ‘Het is logisch dat we afgemaakt worden door Cybersecurity-bedrijven en hackers die handmatig werken. Ze zien ons en ons boek als bedreiging.’

Vermeend weigert wederom te erkennen dat hij fout zat

De Volkskrant interviewde Vermeend deze week. Dat leverde een gedenkwaardig resultaat op: de vroegere politicus weigerde te erkennen dat aantoonbaar onjuiste passages in het boek incorrect waren. ‘Dat is uw opvatting,’ antwoordde Vermeend op de vaststelling van de Volkskrant-journalist dat er fouten in het boek stonden. Vermeend beweert onder andere dat de Amerikaanse NSA-klokkenluider Edward Snowden de baas is van een hackgroep die de naam ShadowBrokers draagt. De Volkskrant: ‘Daar is geen enkel bewijs voor’. Vermeend: ’Wat u vindt moet u zelf weten. Ik sta achter wat ik heb geschreven.’

Samen met Van Rijbroek bezocht Vermeend verschillende bedrijven waar ze beweren dat de beveiliging niet op orde is en dat blockchain de oplossing is. De Volkskrant haalt experts aan die stellen dat de ‘flagrante onzin’ is. Vermeend weigert wederom te erkennen dat hij fout zat en zei dat de gepresenteerde technische analyse niet ‘voor een opdracht’ was bedoeld, maar een ‘vrijblijvende verkenning’. Vermeend — volgens eigen zeggen een expert op het gebied van blockchain-technologie — weigerde daarnaast uit te leggen wat de blockchain ís.

Het is niet de eerste keer dat de voormalig politicus in opspraak raakt. Al in 2010 deed FTM-journalist Stefan Vermeulen uitgebreid onderzoek naar Vermeend; daaruit kwam een ontluisterend beeld naar voren.

Het complete verhaal, dat in juni 2010 met de kop 'De man van duizend baantjes' in Vrij Nederland verscheen, is hieronder te lezen en is nog steeds relevant wanneer de laatste nieuwsfeiten rond Vermeend op een rij worden gezet.

Het oorspronkelijke artikel op FTM is hier te vinden.

Willem Vermeend, de man van duizend baantjes

Het moet voor Job Cohen even slikken zijn geweest. Midden in de verkiezingscampagne presenteerden partijgenoten Willem Vermeend en Rick van der Ploeg half mei een rekenmodel waaruit zou blijken dat niet de PvdA, maar de VVD het beste programma heeft om uit de economische crisis te komen. 'Het is vrij simpel: om de economie te kunnen stimuleren zul je maatregelen moeten nemen. Als je kijkt naar de andere programma's, dan zitten er weinig maatregelen in die de economie bevorderen,' zo legde Vermeend, bedenker van het model, bij Radio 1 uit. De forse bezuinigingen van de VVD leiden wel tot banenverlies op korte termijn, een schevere inkomensverdeling en minder sociale zekerheid, aldus Vermeend. Voor Cohen een schrale troost, in een campagne waar de economische crisis een van de belangrijkste thema's is.

"Zakenrelaties beklagen zich in toenemende mate dat Vermeend zijn beloften niet na komt"

Ook eerder in de campagne nam Vermeend, grappig bedoeld of niet, al wat afstand van de PvdA. In het tv-programma Bij ons in de BV gaf presentator Jort Kelder zijn gast Vermeend eerder deze maand de keuze tussen een glas champagne of een glas magere melk, volgens Kelder een 'Partij van de Arbeid-drankje'. Breed lachend koos Vermeend voor de champagne, met de woorden: 'Dan neem ik het andere drankje.' Misschien ook wel logisch: de voormalige minister van Sociale Zaken heeft de afgelopen jaren het zakenleven omarmd. Sinds hij acht jaar geleden uit de politiek stapte, sierde de nu eenenzestigjarige Vermeend zijn cv op met een imposante lijst met adviesfuncties, projecten en commissariaten. Het liefst zoveel mogelijk tegelijk. Er is geen maatschappelijk probleem of Vermeend vertelt op televisie wat de oplossing is. Wat een ander een maand kost, doet Vermeend in één werkweek. Nadeel daarbij is wel, dat zakenrelaties zich er in toenemende mate over beklagen dat Vermeend zijn beloften niet nakomt. Ook was hij in het recente verleden niet altijd even kritisch in het kiezen van de bedrijven waaraan hij zijn naam verbond. Zo hield hij toezicht bij handelaar in woekerpolissen Afab en was hij adviseur van de wegens zelfverrijking ontslagen corporatiedirecteur Hubert Möllenkamp bij Rochdale.

Alleen maar vrienden

Kennissen en (oud-)zakenrelaties typeren de oud-minister als een altijd drukke en zeer joviale man. In stilte achter een bureau zitten is niets voor hem, zo weten ze bij TSS, het ICT-bedrijf in Gouda waar Vermeend sinds een paar jaar mede-eigenaar van is. Zijn collega's zien hem soms met twee telefoons tegelijk aan zijn oor. In de ene overlegt hij met een klant, in de andere geeft hij advies aan een van zijn vele zakenrelaties. Ondernemen betekent voor Vermeend vooral: netwerken. 'Willem kent iedereen. Hij heeft alleen maar vrienden,' zegt vastgoedman Harrie van de Moesdijk van Straet Holding, waarvan Vermeend tot eind 2008 adviseur was. En als hij mensen niet kent, doet hij wel alsof. Bij TSS vroegen een paar medewerkers eens voor de grap of Vermeend een door hun verzonnen Haagse ambtenaar kende. Vermeend wist meteen te vertellen wie de ambtenaar was en op welk departement hij werkte.

De ondernemer Vermeend beperkt zich niet tot één sector. Hij is een bekende naam in de ICT, dankzij TSS, verschillende adviesfuncties en belangen bij internet- en gamebedrijven en het voorzitterschap van Nederland Breedbandland. Maar hij deed de afgelopen jaren net zo makkelijk in hypotheken en verzekeringen, vastgoed, zonne-energie, crisisbestrijding en zorg. Hij schreef een paar boeken en is in te huren als spreker voor zo'n tienduizend euro per voordracht. Recentelijk was hij bovendien voorzitter van een werkgroep die in opdracht van de KNVB de financiële positie van het Nederlandse betaald voetbal onderzocht. Ook is hij grootaandeelhouder van Value8, het beursgenoteerde investeringsbedrijf van Peter Paul de Vries, de voormalige directeur van de Vereniging van Effectenbezitters. Zijn belang van 6,7 procent is ruim een miljoen waard. Via zijn houdstermaatschappij World Wide Investments heeft hij ook belangen in ICT-bedrijven Games Factory Online en Wizzard Websolutions. Met de wettelijke plicht tot het deponeren van jaarrekeningen neemt de ondernemer Vermeend het niet zo nauw. World Wide Investments deponeerde voor het laatst een jaarrekening bij de Kamer van Koophandel in 2006.

Een mooie entree

Met zijn verzameling activiteiten is Vermeend een voorbeeld voor politici die na een lange Haagse carrière hun opgebouwde status eindelijk in klinkende munt willen omzetten. En jonge bedrijven profiteren van zijn betrokkenheid. Zoals Peter Portheine, oprichter van het Eindhovense ICT-bedrijf 2B Interactive het omschrijft: 'Voor een beginnend bedrijf is hij een mooie entree. Met zijn knowhow kon hij ons van advies dienen en hij heeft zijn netwerk op een voortvarende manier voor ons ingezet.' In zijn aanstekelijke enthousiasme doet hij zijn betrokkenheid bij een project al snel gepaard gaan met ferme beloften. Hij zegt vaak snel financiers te kunnen vinden. 'En hij weet heel goed hoe de subsidiewegen lopen,' voegt vastgoedinvesteerder Van de Moesdijk toe. Niet zelden blijft het bij enthousiasme. 'Vermeend heeft veel ideeën, maar niet alles komt tot uitvoering,' zegt PvdA-Kamerlid Paul Tang. 'Hij heeft vorig jaar nog aangeboden een initiatiefwet te schrijven rond het aan banden leggen van bonussen. Hij zei die wet zo in elkaar te kunnen timmeren, maar daar is niets van gekomen.'

'"Dat hebben we binnen twee weken geregeld," zei hij. Maar uiteindelijk gebeurde er niets.'

Filmmaker Steven de Winter had een vergelijkbare zakelijke ervaring. 'Vermeend was in 2007 razend enthousiast over mijn plannen voor klassieke muziekzender Podium TV. Hij zette een rij mogelijke investeerders op papier, met bedragen van zes nullen erachter. 'Peanuts, dat hebben we binnen twee weken geregeld,' zei hij. Maar uiteindelijk gebeurde er niets.' Maarten de Vries, bestuursvoorzitter van zorginstelling De Zorgcirkel die met Vermeend een project voor mentale gezondheidszorg wilde opzetten: 'Ik was onder de indruk van de plannen die hij presenteerde, hij dacht dat hij ons met zijn contacten aan investeerders kon helpen. Maar het is op een dood spoor gelopen. De laatste maanden heb ik Vermeend niet meer gezien.' Voormalig collega-minister Bram Peper heeft daar wel een verklaring voor. 'Hij is een slimmerik, die tien ideeën lanceert waarvan je er vijf meteen kunt weggooien. Maar uiteindelijk zit er altijd wel wat bij. Vermeend is altijd bezig. Een onrustige maar buitengewoon ijverige man.'

Woekerpolissen

'De man van duizend baantjes', zoals een andere kennis hem omschrijft, schrok er de afgelopen jaren niet voor terug zijn naam te verbinden aan ambitieuze, maar nog onbekende bedrijven die met de oud-minister in de gelederen aan geloofwaardigheid wilden winnen. Op zijn palmares prijken onder meer het inmiddels failliete financiële onderzoeksbureau 4iTrust van Nina Brink, een investeerder in Turkse vakantievilla's TRE Investments (waartegen de Autoriteit Financiële Markten AFM vorig jaar aangifte deed vanwege verduistering en oplichting) en kredietverlener Afab. Bij deze Amersfoortse evenknie van DSB, waar de AFM verschillende invallen deed, vormden de verdiensten uit de verkoop van woekerpolissen een belangrijk deel van de omzet. Vermeend was bij Afab toezichthouder en voorzitter van een zogeheten auditcommissie die de financiële situatie in de gaten hield. Toen het bedrijf in oktober vorig jaar in problemen kwam, stapte hij op, zo bleek destijds uit onderzoek van Follow the Money (voor Vrij Nederland). Via zijn advocaat - zelf wenste Vermeend voor dit verhaal geen vragen te beantwoorden - laat de oud-minister schriftelijk weten dat hij vertrok omdat de raad van bestuur hem 'niet adequaat had ingelicht over bepaalde bedrijfsactiviteiten, waaronder de verkoop van bepaalde polissen'. Wonderlijk, want na zijn vertrek in oktober zei Vermeend nog tegen Vrij Nederland dat hij al in de zomer zou hebben gedreigd om op te stappen, omdat 'die praktijken' hem niet bevielen. Toezichthouder Vermeend beschikt ook al jaren over uitstekende kennis van het Nederlandse bank- en verzekeringswezen. In oktober meldde Vermeend aan Vrij Nederland bovendien een andere hoofdreden voor zijn vertrek: 'Ik kreeg een functie aangeboden bij de raad van advies van een grote verzekeraar. Dat is niet te combineren, heel simpel.' Welke verzekeraar dat was, is nog steeds onduidelijk.

Raspoliticus

Vermeend als verzamelaar van banen in het bedrijfsleven - daar zag het lang niet naar uit. Want de zoon van een houtbewerker, geboren in het Utrechtse Zuilen en deels opgegroeid in het Groningse Hoogezand-Sappemeer, bouwde jaren aan een gedegen wetenschappelijke en politieke carrière. Na in 1974 een studie fiscaal recht aan de Rijksuniversiteit Groningen te hebben afgerond, vertrok Vermeend naar Leiden om wetenschappelijk medewerker te worden. In 1983 promoveerde hij. Ondertussen was hij penningmeester van de PvdA, eerst in het gewest Zuid-Holland en vanaf 1981 van de landelijke afdeling. 'Vermeend was geen partijfundamentalist, hij hoorde meer bij de conservatieve kant,' vertelt oud-minister Bram Peper, die in de jaren tachtig met Vermeend in het partijbestuur zit. 'Hij ging natuurlijk over de financiën, daarmee was je binnen de PvdA lange tijd betrekkelijk verdacht.' Na zijn promotie werkte hij nog enige tijd als docent belastingrecht aan de Leidse universiteit, tot hij in 1984 gevraagd werd voor een plek in de Tweede Kamer. Na zijn entree in de Kamer gold Vermeend, de jonge belofte uit PvdA's rechterflank, al snel als fiscaal specialist van de fractie. Hij voerde het woord in het debat over het aanpassen van het studiefinancieringsstelsel en bedacht de spaarloonregeling. Die belastingmaatregel bleek later overigens een belangrijke oorzaak van de opkomst van woekerpolissen, zo concludeerde de AFM in het onderzoek uit oktober 2008. Naast zijn fractiewerk zat hij in enkele adviesraden, waaronder familiebedrijf en multinational Mars en het Rotterdamse bureau Job Creation. Toen Wim Kok hem in 1994 als staatssecretaris van Financiën in Paars I verantwoordelijk maakte voor de Belastingdienst, had Vermeend pas echt zijn plaats op het Binnenhof gevonden. 'Hij was een raspoliticus, een vlotte prater met veel kennis van de fiscale materie,' zegt een van zijn voormalige ambtenaren. Vermeend zorgde op het logge ministerie voor een cultuurschok door te eisen dat vergaderingen voortaan nooit langer dan een kwartier zouden duren. Voorstellen mochten maximaal één A4-tje beslaan. Vermeend stelde teams van ambtenaren samen die in moordend tempo aan wetsvoorstellen gingen werken. Vermeend schreef zelf ook mee. In korte tijd kreeg hij veel voor elkaar, al bleven vermoeide ambtenaren aan het einde van het jaar zitten met een hoop niet opgenomen vakantiedagen.

'Willem het Vergiet'

'Vermeend lag goed in het kabinet, daar was hij echt een go-between tussen de VVD en de PvdA'ers,' zegt publiciste Heleen Mees, destijds zijn woordvoerder. 'Hij was heel oplossingsgericht, dacht meer aan een mogelijke uitkomst dan aan de wenselijke uitkomst voor zijn partij. Hij had veel kennis van andere beleidsterreinen, werd ook niet erg gehinderd door principes.' Met minister van Financiën Gerrit Zalm kreeg hij de bijnaam 'de kanaries', vanwege de felgekleurde colberts die ze droegen. Op het grijzepakkenministerie waren die nogal ongebruikelijk. Een andere bijnaam die binnen PvdA-kringen circuleerde, luidde 'Willem het Vergiet'. In het kabinet besproken informatie zou via hem nogal eens bij de pers terecht zijn gekomen. In zijn tweede termijn als staatssecretaris rondde hij zijn grootste opgave succesvol af: het invoeren van het Belastingplan voor de eenentwintigste eeuw, dat in 2000 het oude belastingstelsel definitief verving.

'Je ziet hem overal terugkomen'

Na een kort ministerschap op Sociale Zaken tussen 2000 en 2002 hield Vermeend de politiek voor gezien na de forse verkiezingsoverwinning van de LPF. Daarna begon voor Vermeend een nieuw leven buiten de politiek. Hij richtte zijn onderneming WV Work op om zich voortaan door bedrijven te laten inhuren als adviseur of toezichthouder. Met succes: binnen een paar maanden was hij commissaris bij Randstad, Free Record Shop en Nationale Vacaturebank. Het aantal posten en adviseurschappen bleef daarna toenemen. Bram Peper: 'Je ziet hem overal terugkomen. Willem houdt van het leven, een beetje rumoer om zich heen. Hij heeft iets springerigs.' Van 2003 tot 2005 had hij een vaste aanstelling als bestuursvoorzitter van de Meeùs Groep, een tussenpersoon in verzekeringen en hypotheken. Dit bedrijf, eigendom van verzekeraar Aegon, verdiende in die tijd substantieel aan de woekerpolissen die het onbedoelde effect waren van de door Vermeend bedachte spaarloonregeling. In 2007 werd Vermeend bestuurder en grootaandeelhouder van TSS, een ambitieus bedrijf dat opereert op het snijvlak van ICT en multimedia. Kort daarop meldde hij zich bij scholengemeenschap ROC West-Brabant in Etten-Leur met een aanbod voor het leveren van een sms-applicatie voor studenten. Via sms'jes kunnen studenten daarmee op de hoogte worden gesteld van bijvoorbeeld tentamencijfers en veranderingen in het rooster. Bestuursvoorzitter Rob Franken zag er wel wat in en besloot met Vermeend en TSS in zee te gaan. De twee kwamen een contract voor drie jaar overeen, tot eind 2010. Kosten: drie miljoen euro. De applicatie bleek geen succes. Bijna tweeënhalf jaar later maakte slechts een handjevol studenten er gebruik van. De technologie heeft volgens ingewijden maar weinig om het lijf. Franken ging daarom kort geleden opnieuw met TSS om tafel. 'We hebben afgesproken dat TSS nu een crossmediaal gebeuren gaat leveren. Niet meer alleen de sms-functie, maar ook computerprogramma's en beeldschermen. En dat voor hetzelfde geld. Voor het einde van het jaar moet dat helemaal operationeel zijn.'

Bewust misleid

Vermeend geeft, via zijn advocaat, een andere lezing. Sterker: volgens hem bestaat er helemaal geen contract tussen TSS en het ROC. Bovendien zegt hij geen bemoeienis te hebben met de dagelijkse gang van zaken bij TSS. Merkwaardig: wie Vermeend als spreker wil boeken bij Speakers Academy, boekt een 'board member bij cross-mediabedrijf TSS', een functie die ook vermeld staat in zijn cv op de website van zijn eigen initiatief Stopdecrisis.nl. Een interview van Vermeend met het Noordhollands Dagblad in december 2008 vond plaats 'in het kantoor van zijn bedrijf TSS in Gouda'. Volgens voormalig manager en medeaandeelhouder Albert Treur jr. van TSS heeft Vermeend de scholengemeenschap bij het aangaan van het - in elk geval volgens het ROC bestaande - contract bewust misleid. 'Die applicatie is in een uurtje gemaakt. Vermeend wilde als eigenaar een groot contract binnenhalen, om TSS daarna snel te verkopen. Hij wilde er zoveel mogelijk geld mee binnenharken.' Volgens Treur voelde de directie van het ROC zich 'ronduit belazerd'. Bestuursvoorzitter Franken van het ROC zegt echter zich 'absoluut niet misleid' te voelen door Vermeend. 'Het was een experiment, de applicatie bleek gewoon te beperkt. Daar hebben we naar gekeken en we hebben besloten er nu één groot communicatieplatform van te maken. Daar is eigenlijk nauwelijks discussie over geweest.' Volgens een ingewijde binnen het ROC is dat niet helemaal waar: er zou wel degelijk ontevredenheid heersen over de deal met TSS. De betrokkenen zouden betwijfelen of het crossmediale platform ooit van de grond zal komen.

Megapark

Vermeend beleefde ook een kortstondig avontuur in zonne-energie. Na een mislukte poging om in Zeeland een megapark met zonnepanelen te bouwen, meldde hij zich begin 2008 in Friesland. Hij trad op als adviseur van de European Climate Investment Group (ECIG). Samen met de provincie maakte Vermeend namens ECIG plannen voor een groot zonnepark bij de vliegbasis Leeuwarden, dat aan een flink deel van de provincie stroom moest gaan leveren. Ook zou er een fabriek worden gebouwd om de panelen te maken. ECIG zou vijfhonderd miljoen euro investeren. 'Zij hebben ons toen voorgespiegeld hoe het zou moeten. Dat zag er goed uit,' zegt Bouwe de Boer, die als beleidsmedewerker van de provincie bij de plannen betrokken was. 'Maar uiteindelijk bleek de zaak anders te liggen dan we dachten. Er moest nog heel veel geld bij, de provincie zou er nog miljoenen in moeten steken.' Uiteindelijk bleek dat de provincie en het Rijk vrijwel al het geld moesten opbrengen, vertelt De Boer. ECIG zou hooguit de zonnepanelen kunnen leveren. 'Toen dachten we: ja, onder die voorwaarden kan iedereen het. We hebben toen de conclusie getrokken daar niet mee verder te gaan. Laat ik het zo zeggen: we hadden er een ander beeld bij.'

'Vermeend was adviseur bij Rochdale, maar adviseerde vooral Möllenkamp persoonlijk.'

Dat ECIG over vijfhonderd miljoen euro aan mogelijke investeerders zou hebben beschikt, is onwaarschijnlijk. De onderneming, gevestigd in Lutjebroek op het woonadres van directeur De Jonge, beschikte in 2007 over exact twee euro aan liquide middelen. Nadat de plannen in Friesland niet doorgingen, is nooit meer wat van het bedrijf vernomen. De Jonge weigert telefonisch of per mail op vragen in te gaan. Vermeend ontkent via zijn advocaat elke betrokkenheid bij ECIG en plannen voor parken met zonnepanelen. Dit terwijl Vermeend op 24 januari 2008 in een opinieartikel in de Volkskrant over groene energie schreef dat hij 'als ondernemer betrokken [was]' bij www.greenclimategroup.com. De website van ECIG is geregistreerd als Greenclimategroup.com.

Vastgoedondernemers

De meest opmerkelijke adviesfunctie die Vermeend bekleedde, was bij de Amsterdamse woningcorporatie Rochdale, van 2006 tot 2008. Rochdale stond toen onder leiding van de inmiddels door het Openbaar Ministerie vervolgde directeur Hubert Möllenkamp. Vermeend meldt via zijn advocaat dat hij nooit een adviserende functie bij Rochdale heeft vervuld. Maar bestuursvoorzitter Gerard Erents zegt desgevraagd: 'Vermeend was adviseur bij Rochdale, maar adviseerde vooral Möllenkamp persoonlijk. Hij stuurde zijn facturen via adviesbureau Boer & Croon.' Möllenkamps advocaat Pieter Huisman bevestigt dat Vermeend adviseur was bij Rochdale. Volgens ingewijden kwam Vermeend in die tijd eens in de twee weken langs en mocht Möllenkamp hem dag en nacht bellen voor advies. Möllenkamp was blij met Vermeend als zijn bezoldigde vertrouweling. Toen er in het najaar van 2008 voor het eerst vragen ontstonden over zijn integriteit, zei de directeur tegen journalisten van De Telegraaf alleen met nette mensen om te gaan. Dat zou blijken uit zijn goede relatie met oud-minister Willem Vermeend. Eind 2008 kwam de corporatie in opspraak omdat de Maserati-rijdende directeur zichzelf bleek te verrijken, onder andere door het aannemen van steekpenningen. Hij werd daarom begin vorig jaar op staande voet ontslagen. Het Openbaar Ministerie doet nu onderzoek naar een tiental dubieuze vastgoedtransacties.

Formule Vermeend

De fiscale truc waarmee Möllenkamp bij deze transacties de overdrachtsbelasting omzeilde, werd in de Rochdale-wandelgangen de 'formule-Vermeend' genoemd, vertelde Möllenkamp aan de Telegraaf-journalisten. De truc was in de jaren negentig mogelijk gemaakt door, inderdaad, staatssecretaris Willem Vermeend. Vermeends adviseurschap bij Rochdale vertoonde enige overlap met zijn baan in de Raad van Advies van de Straet Holding van de Eindhovense vastgoedondernemers Harrie van de Moesdijk en Tommie Moeskops. Toen Straet in 2007 het gebouw Nellestein in Amsterdam-Zuidoost aan Rochdale verkocht, was Vermeend bij beide partijen adviseur. Het OM onderzoekt ook deze transactie, omdat Rochdale het pand kort na aankoop weer wilde doorverkopen tegen ongebruikelijk gunstige voorwaarden. Möllenkamp liet er in februari 2009 in het Financieele Dagblad geen twijfel over bestaan hoe die transactie tot stand kwam: 'Vermeend heeft Nellestein bij ons binnengebracht. Zonder Vermeend had ik Straet Holding niet leren kennen.' Van de Moesdijk ziet dat anders: 'Wij wisten niet eens dat Vermeend daar adviseur was.' Vermeends advocaat meldt over diens functie bij Straet: 'De Raad van Advies heeft geen enkele bemoeienis met onroerendgoedtransacties, maar houdt zich uitsluitend bezig met de internationale langetermijnstrategie.' Het OM wil niet zeggen of de betrokkenheid van Vermeend onderdeel is van het onderzoek.