Miriam Rasch

Autonome technieken werken minder goed dan ze beloven, maar toch hebben we er hoge verwachtingen van. Ze zouden ons leven makkelijker maken en onze beslissingen beter. Maar hoe autonoom zijn we zelf nog, wanneer we een deel van ons leven ‘uitbesteden’ aan technologie? En klopt het dat wie autonoom is, zich ontworstelt aan de invloed van anderen? Miriam Rasch pleit voor een andere invalshoek.

Miriam Rasch

Nadenken over de toekomst is essentieel, willen we later niet in een bestaan belanden waarover we geen zeggenschap hebben. Dat dringt des te meer nu de toekomst heftige klimaatveranderingen in petto lijkt te hebben, en we erop gokken dat technologie ons wel zal redden. Miriam Rasch laat haar licht schijnen over duistere toekomstvisioenen.

Miriam Rasch

Vorige maand verscheen een app waarmee je afbeeldingen tot ‘leven’ zou kunnen wekken: van je overleden opa en oma tot aan het melkmeisje van Vermeer. Tegelijkertijd zijn we allemaal bezorgd over zogeheten ‘deepfakes’: nepvideo’s waarin politici dingen beweren die ze nooit zouden zeggen. Maar, zo betoogt Miriam Rasch: beide technologieën tappen uit hetzelfde vaatje.

Miriam Rasch

Wie de wereld wil verduurzamen, of haar anderszins wil verbeteren, krijgt vaak het verwijt dat er straks werkelijk niets meer mag: dat ons echt alle pleziertjes worden ontnomen. Zo komt een vol consumptief leven ineens tegenover een afgekloven, ascetisch leven te staan. Maar zo hoeft het niet te gaan. Miriam Rasch pleit voor een praktijk die plezier voorop stelt – maar dan wel je eigen plezier, op je eigen voorwaarden.

Miriam Rasch

Wil je niet gevolgd worden, dan ligt de verantwoordelijkheid daarvoor tegenwoordig bij jezelf. Momenteel speelt een praktijk die deze logica een niveau hoger tilt: studenten moeten hun huis en zichzelf verplicht laten inspecteren terwijl ze tentamen doen. Miriam Rasch ontrafelt de valse aannames achter dit digitale toezicht.

Miriam Rasch

Voortaan zal Miriam Rasch geregeld voor FTM schrijven. Rasch is filosoof en wil graag weten wat het betekent mens te zijn in een door data geregeerde wereld. Ze kijkt met een scherp oog naar technologie, internet en de elektronische huisdieren die ons op de voet volgen, en kijkt daarbij nadrukkelijk naar alles dat niet in data is te vatten. Vandaag: wat is dat toch met dat reptielenbrein van ons?