Follow the Money bestaat dankzij een grote groep betalende leden. Zo lezen inmiddels al 12.500 leden artikelen als 'Een goedkoop vliegticket komt niet uit de lucht vallen' en 'Victor Halberstadt: de judas van Nina Brink'.
Probeer jij ons een maand uit?
GEEF MIJ EEN MAAND FTM OP PROEF
De jonge Goedhart (1956) ging na zijn VWO direct "de verzekeringen in" en werd actief voor verschillende assurantietussenpersonen. Eerst schadeverzekeringen, daarna levens- en pensioenverzekeringen. Maar hij besloot in 1991 om niet langer ‘producten te verkopen’, omdat hij zag dat hij producten verkocht aan mensen die het niet nodig hadden en hen ook nog met hoge kosten opzadelde.
Na negen jaar een eigen praktijk (adviseren, les geven en schrijven – o.a. zijn boek ‘Uw Pensioen’-) trad hij in 2000 in dienst van de Consumentenbond. Rob heeft van daaruit o.a. het ‘pensioenregister’ geïnitieerd, gepleit voor meer begrijpelijke pensioencommunicatie, het eitje gelegd voor ‘banksparen’ (uitgebroed door toen Tweede Kamerleden Staf Depla / PvdA en Stef Blok / VVD), waardoor levensverzekeraars niet langer het alleenrecht hadden op privé-pensioen en vermogensopbouw naast een hypotheek.
Na een kleine uitstap naar een ICT-bedrijf om mee te bouwen aan een hypotheekadviesprogramma (wat achteraf door de opdracht gevende bank niet geaccepteerd werd omdat zij een ‘hypotheekverkoopprogramma met zo min mogelijk klantcontact’ wilde) heeft Rob drie jaar bij het onafhankelijke instituut Nibud mee gewerkt aan een systeem waarmee de consument eenvoudiger zijn geldzaken op orde zou moeten krijgen en houden. Dat bleek een dood paard en vervolgens schreef Rob zijn boek 'De consument is financieel bewusteloos . . . nou en?', een gids voor financieel dienstverleners om consumenten niet verder in het financiële nauw te brengen, maar om hen te helpen de geldzaken zo goed mogelijk te regelen. In wezen terug naar de tijd waarin banken en verzekeraars ontstonden met de bedoeling om solidariteit te organiseren. Niet om ‘door verkoop van producten zoveel mogelijk winst voor aandeelhouders creëren’.
Rob is sinds het najaar van 2016 ook actief voor 50 Plus. Omdat hij het raar vindt dat er door het parlement - waar de gemiddelde leeftijd 45 jaar is - wel OVER maar niet MET senioren wordt gesproken. Maar uit de overtuiging dat de kennis, kunde en (met name) ervaring van senioren een steun kunnen zijn voor de ambities van junioren.