Terwijl Nederland op Koningsdag feest vierde, vergaderde het bestuur van de Europese Centrale Bank (ECB) in Frankfurt. Tijdens die vergadering is, niet voor het eerst in het afgelopen jaar, iets opmerkelijks gebeurd. Vrijwel muisstil maakte de ECB een draai van 180 graden inzake haar beleid. Hoe zit dat?

De Europese Centrale Bank (ECB) blijkt voor miljarden aan publiek geld in obligaties van fossiele energiebedrijven te investeren. Het aandeel van de fossiele industrie in de aankopen binnen het omstreden opkoopprogramma van de ECB is fors hoger dan de economische bijdrage van de desbetreffende sectoren aan de Europese economie. Dat terwijl De Nederlandsche Bank pleit voor een grotere rol voor institutionele beleggers in groene investeringen en een internationale groep investeerders de G20 deze week opriep om publiek geld uit fossiele brandstoffen te halen.

De Europese Centrale Bank koopt maandelijks voor tientallen miljarden euro’s aan obligaties op. Hoewel de ECB aangeeft transparantie hoog in het vaandel te hebben staan, leidt de speurtocht naar het hoe en waarom van het gevoerde beleid over doodlopende wegen. Vooral het besluit tot het opkopen van bedrijfsobligaties is gehuld in dichte mist.

De aanhoudende monetaire verruiming van de Europese Centrale Bank (ECB) brengt nadelige gevolgen voor spaarders met zich mee. Omdat we in Nederland meer voor ons pensioen hebben gespaard dan wie dan ook in Europa, zitten we in de hoek waar de klappen vallen. Zijn de extra risico's voor het Nederlandse pensioenvermogen onaanvaardbaar of kunnen we vertrouwen op de afwegingen van de ECB?

Alle tegenargumenten en waarschuwingen ten spijt, blijft de Europese Centrale Bank van mening dat ‘trickle down economics’ werkt zoals de theorie voorschrijft: geld dat je aan de bovenkant in de economie pompt, vindt vanzelf zijn weg naar beneden zodat uiteindelijk iedereen profiteert. Is de ECB echt zo hardleers of worden de lessen domweg genegeerd?

Het opkoopbeleid van de Europese Centrale Bank (ECB) wordt steeds meer bekritiseerd. Vooral banken en overheden profiteren, ten koste van spaarders. Wat houdt het omstreden opkoopprogramma van de ECB nu eigenlijk in? En opereert de bank wel politiek onafhankelijk, zoals de bestuursleden beweren?

De Europese Centrale Bank pompt elke maand tientallen miljarden euro’s in de economie met als doel de inflatie richting de 2 procent te krijgen. Waar komt die doelstelling eigenlijk vandaan? En wat zijn de gevolgen van het ECB-beleid als je een avondje de kroeg in gaat?

Het besluit van de Europese Centrale Bank (ECB) om de rente naar 0 procent te verlagen, roept de vraag op of het überhaupt mogelijk is om de economie nog met rentemaatregelen te stimuleren. Tegelijkertijd brengt de historisch lage rentestand aanzienlijke risico’s met zich mee. Econoom Jaap Kuipers belicht de oorzaken en (mogelijke) gevolgen van het rentebeleid van de ECB, en verkent de verbanden met de toenemende inkomensongelijkheid.

De Europese Centrale Bank (ECB) moet de prijzen stabiel houden, daar is ze voor. En dat bij een politiek neutraal monetair beleid. Maar intussen verlaagt de bank alweer de rentes en koopt nu ook bedrijfsobligaties op. Bankpresident Draghi wordt ‘een gevaarlijke gek’ en een ‘kamikazepiloot’ genoemd. En bepaald niet door de minsten.

Volgens de ECB stevent de eurozone af op deflatie. Daarom wil de ECB een onbeperkt opkoopprogramma lanceren om de inflatie aan te wakkeren. Goed plan?