Hoeveel we ook te danken hebben aan de farmaceutische industrie, we blijven problemen ervaren met hoge prijzen voor behandeling van zeldzame ziekten, een gebrek aan wereldwijde toegang tot medicijnen en ontwikkeling van belangrijke nieuwe middelen als antibiotica. Hoogleraar Hans Büller vindt dat je daar niet alleen over moet klagen: je moet er iets aan doen.

De overheid vecht met de ene hand tegen dure geneesmiddelen, terwijl ze met de andere investeert in startende geneesmiddelenbedrijven die vervolgens over de grens verdwijnen. Betaalt Nederland zo dubbel voor medicijnen die hier worden ontdekt?

Voor het eerst heeft het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport besloten een extreem duur medicijn niet te vergoeden. Honderden taaislijm-patiënten krijgen daardoor een werkzaam middel niet. Durft de overheid door internationale samenwerking nu echt van zich af te bijten tegenover de farmaceutische industrie?

Al maanden wordt er op de Amerikaanse beurs gefluisterd over het mogelijke gevaar van de booming biotechsector - is er sprake van een overwaardering vergelijkbaar met de illustere dotcom-bubbel? En wat heeft dat te maken met dure medicijnen, die voor miljoenen onbereikbaar zijn?

Sinds 2012 zijn ziekenhuizen financieel verantwoordelijk voor een groeiend aantal dure medicijnen. In plaats van dalende kosten door efficiëntere inkoop, blijven de kosten stijgen en wil niemand de rekening betalen.