Uitverkoop in de Amsterdamse Kalverstraat. De steeds lagere prijzen die modemerken – en consumenten – bereid zijn te betalen, zorgen direct voor hongerloontjes, gedwongen overuren, en extreme druk op de vrouwen in textielfabrieken.
© ANP/HH/Paul van Riel
Dat keurmerk van je shirt? Fijn voor de modewinkel, maar de textielarbeider heeft er niets aan
Nederlandse modemerken als Scotch & Soda, G-Star, en Van Gils en grote kledingketens als De Bijenkorf, Hema en C&A gebruiken ‘ethische keurmerken’ om aan te tonen dat hun kleren onder fatsoenlijke omstandigheden in elkaar zijn gezet: níet door kinderen, bijvoorbeeld. Met die keurmerken is van alles mis. Vooral doordat de inspectie- en certificeringsindustrie wordt gedreven door winstbejag. Voor de veelal jonge vrouwen die werken in een textielfabriek ‘is het wachten op ongelukken’.