Ook al wordt er weinig aan gedaan, iedereen weet het: torenhoge schulden zijn slecht. Economische groei geniet daarentegen bijna overal ter wereld de hoogste prioriteit en is synoniem aan vooruitgang. Maar schijn bedriegt: schuld en economische groei zijn twee kanten van dezelfde medaille. Ze dragen niet bij aan vooruitgang, maar houden ons gevangen in een vicieuze cirkel van stagnatie.

Als gevolg van doelbewust overheidsbeleid kent onze arbeidsmarkt een structureel overaanbod van personeel. De steeds verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt zorgt er bovendien voor dat de concurrentie tussen mensen die op zoek zijn naar een (andere) baan alsmaar heviger wordt. Gastauteur Ton Korver constateert tot zijn spijt dat de overheid daar weinig ondersteuning voor werkenden tegenover stelt.

Het snijden in overheidsuitgaven heeft de afgelopen jaren honderdduizenden banen gekost, schreef het economisch bureau van ING afgelopen week. Minister Dijsselbloem was niet te spreken over het rapport en noemde het ‘een hele slechte analyse’. Aan de hand van CPB-cijfers laat Bas Jacobs echter zien dat ING het bij het rechte eind heeft.

'Een dag is het van vreugde', aldus het socialistische strijdlied "De eerste mei." `Maar de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) is allesbehalve vrolijk: tot 2016 is de wereld in de ban van een banencrisis.